Benim de Evrenden Torpilim Var mı Acaba?

Bir önceki yazımda bahsetmiş olduğum "iç ses" ve "dış ses", acaba "benlik" ile "ego"nun arasındaki savaşın sesi mi???? Ne demek istiyorum şimdi ben? Bu aralar Aykut Oğut'un 55. baskısını yapmış olan "Evrenden Torpilim Var" adlı kitabını okuyorum da... Henüz kitabın ilk sayfalarındayım fakat buna rağmen oldukça kafa kurcalayıcı bilgiler edindim. Mesela hep şu cümleyi sarafederiz hayatımızda: "Güvendiğim dağlara kar yağdı!" Meğer bu "kar" öyle kendiliğinden yağmazmış. Meğer bu karın yağmasına neden olan bizmişiz!!!! Ama daha yolun başındayım ve yazarın mesajlarını henüz çözemedim desem yanlış olmaz. İşler biraz karışık. Bir kitapta paylaşılanları hayatınızla kıyaslayarak okumaya çalıştığınızda işin içinden çıkmak kolay olmuyor. Ben bu kuantum teorileri, pozitif enerji hikayeleri, "secret"lar falan filan, direndim.... Direndim... Ancak anlaşlan o ki bu kadar direnç de doğru değilmiş. İşleri çözmeye başlayınca buraya not düşeceğim. Kendimi keşfe çıktım...

Hayata Karşı "Us"lu Olmak...

Bunca karmaşa içinden "us"luca çıkmanın bir meziyet olduğunu öğrendim. Etraftaki seslerle içimdeki sesleri bastırmaya çalıştım ama olmadı. İçimdeki ses gittikçe daha da yükseldi. Doğrular, yanlışlar hep kavram karmaşası yaratmış. Kime göre? Neye göre? O halde şöyle bakalım: Bilinmeze doğru yol almak mı? Yoksa elimizdeki fenerle ilerlemek mi? Hangisi doğru olan? İşte seçimler, kararlar, karar mekanizmaları, aralıksız konuşan iç sesler ve onları bastırmaya çalışan dış sesler! Ancak ilk cümlemdeki gibi: Bunca karmaşa içinden "us"luca çıkmanın bir meziyet olduğunu öğrendim...